La Douce Hollande...

Tussen u en mij gezegd en gezwegen, ik ben een beetje een chauvinist. Een beetje erg zelfs. Ik hou van ons kleine landje, haar gewoontes en gebruiken, kortom, ik hou van Holland.

Ons tripje van vandaag voerde ons weer door bijzonder mooie plekjes.

Plekjes waar ik overigens nog nooit van gehoord had. Neem nu Zevenbergen. Bent u ooit in Zevenbergen geweest ? Wij tot nu toe nog nooit.

Wel, het is een aanrader. In Zevenbergen bevindt zich namelijk 'Atelier Bobbin' van Els Feteris.

En daar heeft u vast wel iets van gehoord. Els ontwerpt schattige patronen in landelijke stijl.Wij ontdekten, leve Facebook, dat Els vandaag en morgen open atelier heeft. Dat laten wij ons natuurlijk niet ontgaan. Snel aan I-padje de route gevraagd en op weg.

Het was super gezellig en wij hebben heerlijk rondgesnuffeld. 

Evy tussen de lapjes en patronen...

 ik heel ergens anders. Buiten in de tuin en... op het toilet.

 

 Voor u bedenkt dat ik er hele rare gewoontes op na houd, het valt mee. Maar soms moet je wel het kleinste kamertje in het huis bezoeken en soms zie je dan gewoon hele leuke dingen.

 Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een beetje doof ben. Hierdoor gaan er in een gesprek vaak woorden langs mij heen, volg ik de context niet helemaal zo. Maar in een gesprek tussen Els en Evy ving ik ineens het woord Brocante op. Omdat mijn gehoor nogal gespitst is op eten dacht ik eerst nog krokante te verstaan, maar het ging over manden enzo, die kan je niet eten. Conclusie, er was in de buurt een Brocante winkel. Daar zijn wij beiden gek op.

I-padje, waar is de Brocante winkel ?

I-padje wist het, I-padje weet namelijk alles en toverde snel de route voor ons naar 'De Korte's Kuriosa' te voorschijn.

Toen wij het erf van de Brocante winkel opreden waande ik mij even op het platteland van Frankrijk, maar nee, we waren gewoon nog in ons prachtige Holland.

Wij kunnen uren dwalen door dit soort heerlijke plekjes. Evy scoorde 2 hele grote rieten manden. Geen idee waarvoor, daar vraag ik verder ook nooit naar. Ik vertrouw er zonder meer op dat zij er wel een leuk plekje voor gaat vinden. Evy is van het leuke plekjes maken namelijk. Zij is daar heel goed in.

 Maar hoe leuk ook, er is altijd een moment dat mijn biologische klok aangeeft dat mijn maag gevuld wil worden. Ik doe dan volgens Evy heel vreemd. Zelf vind ik dat wel meevallen. Ik roep gewoon tegen I-padje... "restaurant in de buurt"? En echt waar. I-padje tovert ze voor mij tevoorschijn.

 I-padje is overigens ook een beetje doof, je moet het echt duidelijk en goed articulerend vragen. Als ik dat doe kijken mensen inderdaad een beetje vreemd naar mij, maar dat deert mij echt niet, ik heb wat ik wil, lekker eten.

Tijdens het eten van een heerlijke gezonde salade viel mijn oog ineens op een krijtbord aan de muur. Yummiee, dat wil ik. Mevrouw van de bediening, dat wil ik. Welke wilt u? Ik dacht dat ik de serveerster niet goed had verstaan, dan kijk ik altijd wat vragend naar Evy, die herhaalt de zin dan voor mij. Welke wil je Peet? Welke...? Allemaal natuurlijk. Grootmoedig bood ik Evy aan dat ze wel mee mocht eten van alle minitoetjes. Lief van mij hè?

Al met al, het was weer een heerlijk dagje uit in eigen land.

Oh ja, als u in de gelegenheid bent zaterdag heeft Els nog een dagje open huis. Heel leuk te combineren met een Brocante winkel en een etentje... een aanrader!

Groetjes

Petra (en Evy natuurlijk)