zaterdag 25 oktober 2014

Een dagje veel, meer en genoeg

Je kunt je soms van te voren dingen bedenken, er een heel idee bij hebben , je erop instellen en dan blijkt dat het helemaal anders gaat. Voor mij als zeer geordend persoon is dat altijd even omschakelen. Ik heb daar ook tijd voor nodig. Mijn gedachten moeten dan worden gereset zeg maar, de knop moet om. Dat duurt nooit zo lang bij mij, een paar seconden maar en dan kan ik rustig opnieuw beginnen met de nieuwe informatie. 

Zo ook vanmorgen. De dag voor de Market is er iets wat men hier schoolhouses noemt. Nu weet ik best dat mijn Engels niet zo goed is, maar hoeveel is er niet te snappen aan school...lessen, onderwijs, educatie...hoe je het ook maar wil noemen. 

Maar de schoolhouses hier zijn heel anders. In het kort komt het erop neer dat dames die iets doen op quiltgebied hun artikelen promoten. Ze doen dat zeer aanstekelijk, de dames van de huishoudbeurs kunnen hier echt wat van leren. Maar het heeft weinig te maken met educatie. 


Daar kwam ik tijdens de eerste schoolhouses achter. Navraag bij Evy leerde mij dat ik niet had opgelet. Zij had mij dat al een paar keer vertelt maar ik ben een beetje doof. Er zijn zo van die dingen die bij mij niet het ene oor ingaan en het andere gelijk weer uit, nee,het gaat het ene oor niet eens in. Evy heeft daar mee leren leven, ze herhaalt het gewoon nog een keer of tig en ergens staat de inkomende gehoorgang dan weleens open en neem ik het in mij op. Toch nog wat geleerd dus.

Maar goed, de  dames,het waren allemaal dames die het woord voerden , lieten ons zeer handige tooltjes zien, hadden goede tips voor presentatie van stofjes en wat dies meer zei. Maar bovenal hadden ze quilts bij zich die wij mochten bewonderen. Een 8 uur durende show en tell, die zeker de moeite waard was. 


 
Ik vond het alleen wel jammer dat ik geen prijs heb gewonnen. Dat zit zo, zodra je binnenkomt bij een schoolhouses vraagt men direct naar je bussinescard, visitekaartje dus. Die doen ze in een grote tas en aan het eind van de presentatie trekken ze een aantal kaartjes en als dat dan jouw kaartje is win je een prijsje. Ik ben gek op dingen winnen maar noooooit kwam ons kaartje als winnend uit het tasje. Dus besloot ik , als ik dan toch niks won, ik mijn kaartje terug wou hebben. 



Wij slepen geen ladingen van die dingen mee natuurlijk, en we hebben ze ook nog nodig voor de Market. Hebben jullie weleens een Amerikaan stomverbaasd, flabbergasted gezien? Vraag ze je visitekaartje terug en je weet niet wat je meemaakt. Evy heeft mijn vraag met ontzetting aangehoord, het algemene gebaar voor, neem het haar niet kwalijk, ze is gek gemaakt (tikken op het voorhoofd) en mij meegetrokken. Toch wel jammer van mijn visitekaartje, die kreeg ik niet terug.

En ik kreeg ook niks te eten, we wilden wel maar er was alleen een Starbucks. Prima koffie en koekjes hoor, maar daar overleef ik niet op. Aan het eind van de dag had ik alleen een salade, een paar chocolatecips koeken en een beker fruit op, mijn maag protesteerde ervan. 

Nu had ik op de heenweg al gezien dat er een enorm Chinees restaurant op de weg naar ons hotel lag en daar wilde ik eten. Ik ben wel niet zo gek op Chinees maar Evy wel. In een grootmoedige bui besloot ik dat wij ook weleens wat anders konden eten dan steaks. Had ik mij al met verbazing door de dag van de schoolhouses heen geslagen het restaurant tartte zelfs mijn verbeelding. En dat in meerdere opzichten. Kent u het concept van all you can eat? Een prima concept vind ik persoonlijk. Maar hier was het te erg voor woorden.


Bij binnenkomst kregen wij een tafeltje, ik bestelde een biertje, Evy een cola. Het drinken kwam in een kartonnen bekertje, het bier in een plastic glas en er werd voor ieder een servet met vork neergelegd. En dat was dat, meer niet. Voor de rest werd ons gewezen op een zaal, echt een zaal,vol met bakken eten. Wij keken elkaar eens aan.Gingen wij dit doen?.  Wij keken nog eens rond en besloten dit live theater mee te gaan maken. Ik heb wat foto,s genomen om u een indruk te geven. 


Ik heb geen foto,s genomen van de mensen die aanwezig waren ivm de privacy maar ik heb borden voorbij zien komen........echt ongelooflijk. Mensen hadden eten op hun bord gestapeld met een kop van een halve meter er bovenop. En dan moet u zich bedenken, het was een buffet, zoveel als je wou, zo vaak als je wou. Dan ga je toch geen 5 kreeften op je bord stapelen zou je zo denken. 

Wij hebben met oprechte verbazing alles aangekeken, wat gegeten en gedronken en zo,n honderd gerechten toch maar aan ons voorbij laten gaan. Morgen wordt het gewoon weer een steak 

Even een huishoudelijke mededeling : het plaatsen van veel foto,s op blogger is niet heel makkelijk. Ik ben dus bezig met het uploaden op een andere locatie. Wilt u ze zien klik dan hier

http://www.mijnalbum.nl/Album=N8PAXPPE


Een foto wil ik u overigens niet onthouden hier. Het Chinese restaurant had ook een vijver vol visjes. Ik heb mij wijselijk niet afgevraagd welk gerecht dit was -:)



Wordt vervolgt

4 opmerkingen:

  1. Hmmm , linkje klikt niet, even kopiƫren en in de adresbalk plakken dan zie je alle foto's

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik lig helemaal in een deuk, ik zie het ook echt voor mij dat je je visitekaartje terugvraagt en die reactie van die gasten. Ik wou dat ik erbij was geweest ��

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuke verhalen,geniet van jullie reis! Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je moet hier een boek over schrijven. Heerlijk om te lezen, met een big smile...

    BeantwoordenVerwijderen

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...